Lees deze geleide schriftelijke meditatie in rust.
Geef jezelf de tijd om de woorden in stilte te laten resoneren.

​

Misschien voel je waar iets mag worden gewied of gesnoeid.
Misschien ontdek je waar nieuwe zaden willen worden geplant.

​

Wat je ook ervaart —
laat het zacht zijn,
en met liefde. 

 

Meditatie: Het tuintje in mijn hart

(Duur ±20 minuten)

​

Welkom…
Voel hoe je langzaam in deze ruimte aankomt.
Laat je lichaam zich ontspannen.
Je adem vindt vanzelf een rustig ritme — in… en uit…
Voel bij elke uitademing wat zwaarder wordt, wat mag loslaten.

Breng je aandacht naar je hartgebied.
Adem rustig in…
en stel je voor dat achter dat hart een kleine poort schuilt…
de poort naar jouw innerlijke tuin.
Een tuin die alleen jij kent,
waar jouw energie leeft, groeit, en tot bloei mag komen.

​

De tuin betreden

Kijk voor je uit in gedachten — zie die poort.
Misschien is ze van hout, misschien van levend groen.
Je legt je hand op de poort…
en met een zachte glimlach open je haar.
Voel wat er achter verschijnt.

Je stapt naar binnen — in het tuintje van je hart.
Neem even de tijd om rond te kijken.
Hoe ziet het eruit?
Zijn er bloemen, bomen, struiken, gras?
Of is het hier en daar wat overwoekerd?

Voel zonder oordeel.
Alles in deze tuin vertelt iets over hoe het met jou is.

​

Onkruid wieden

Terwijl je langzaam door je tuin loopt,
zie je misschien hier en daar wat onkruid.
Het staat symbool voor oude gedachten, overtuigingen, spanningen,
dingen die ooit een functie hadden,
maar nu klaar zijn om losgelaten te worden.

Buig je innerlijk voorover,
en trek met zachte handen het onkruid uit de aarde.
Zeg in stilte:
"Dank je wel dat je er was,
ik laat je nu gaan."

Voel hoe de grond onder je ademt.
Elke keer dat je iets loslaat,
ontstaat er ruimte.
Lucht. Licht. Leven.

​

Snoeien en herstellen

Dan zie je struiken die te dicht gegroeid zijn,
takken die elkaar in de weg zitten —
zoals zorgen, verwachtingen, verplichtingen.

Met een gouden snoeischaar in je handen
breng je weer balans.
Knip wat teveel is,
zodat het licht opnieuw kan stromen.

Voel de opluchting.
De luchtigheid.
Ruimte om te ademen.

Nieuwe zaden planten

In die open aarde
kniel je neer.
Je handen rusten in de aarde van je hart.

In je handpalm liggen kleine zaden van licht.
Elk zaadje vertegenwoordigt iets wat jij wilt laten groeien:
zelfliefde… vertrouwen… vrede… creativiteit… zachtheid…
Kies intuïtief wat jij wilt planten.

Leg de zaadjes in de aarde,
bedek ze met liefdevolle aandacht,
en fluister:
"Mag je groeien in licht…
in liefde… in waarheid."

Voel hoe de aarde jouw intentie omarmt.

​

Wateren en zegenen

Vanuit de hemel daalt zacht, helder licht neer —
als dauwdruppels van zuiverheid.
Ze voeden jouw tuin,
ze voeden jouw hart.

Je voelt warmte stromen door je borst,
alsof het leven zelf in jou ontwaakt.
Er groeit iets nieuws — stil, zacht, maar vol kracht.

Adem het licht in.
En bij elke ademhaling zeg je in stilte:
"Ik verzorg mijn innerlijke tuin met liefde.
Wat ik voed, groeit."

​

(Afsluiting)

Kijk nog één keer om je heen.
Voel de rust, de schoonheid, de balans.

Dan wandel je langzaam terug naar de poort.
Je sluit haar zachtjes,
wetend dat je hier altijd kunt terugkeren,
want deze tuin leeft in jou.

Breng nu langzaam je aandacht terug naar je ademhaling.
Voel je lichaam weer op de stoel of de mat.
Voel je voeten, je handen, je hart.

Adem diep in…
en langzaam uit.

En wanneer je er klaar voor bent,
open je rustig je ogen.
Welkom terug.